PROFESSOR M.K. CHANDRASHEKARAN AND THE ASCHOFF'S RULE

Chronobiology as a separate field of science was established and became more popular after the famous Cold Spring Harbour Symposium on ‘Biological Clocks’ in 1960. Jürgen Walther Ludwig Aschoff (January 25, 1913 – October 12, 1998), Erwin Bünning (23 January 1906 – 4 October 1990) and Colin Pittendrigh (October 13, 1918 – March 19, 1996) were the backbone of this Symposium and they laid the conceptual foundations of the field of biological rhythms research in this century.
While Erwin Bunning is considered as the grand father of Chronobiology for his pioneering works with cotton plants, it was Jurgen Aschoff, the father of Chronobiology who established the field through his work on animal systems. Aschoff provided a strong foundation for the field of chronobiology through his research on circadian rhythms and entrainment in many different organisms such as birds, rats, mice, monkeys, and humans.

Through his experiments on various nocturnal and diurnal animals, Aschoff noted that under constant light conditions, the activity phase shortens in nocturnal organisms and lengthens in diurnal organisms. In tribute to Jurgen Aschoff, Colin Pittendrigh called this observation as "Aschoff's Rule" in a 1960 publication, and the designation remains today.

In the 1991 Gordon Research Conference on Chronobiology it was decided to celebrate the work of Jürgen Aschoff by initiating a prize which would be awarded on an annual basis to scientists who have advanced our knowledge in chronobiology in the spirit of Jürgen Aschoff's work. The prize should remind all chronobiologists to pursue our scientific work according to Aschoff's spirit. The prize was named after "Aschoff's Rule". The prize consists of a plaque with a “ruler” used by Aschoff fixed in a metal plate in which “Aschoff’s rule” is engraved and it is awarded each year by the current winner to a successor of his choice who will be awarded with the at either of the alternating  "Gordon Conference on Chronobiology”.

Professor Till Roenneberg initiated the award of the “Aschoff's Rule” prize by presenting it to Professor Maroli Krishniah Chandrashekeran the first recipient of this prestigious award in 1991.

- Dr. P.Kumarasamy

The "Aschoff's Rule" Award

Prof. M.KC at his Office with the Award

Prof.M.K.C with the Award

Prof. M.K.C with his research team of students and staff

* I had the privilege of photographing these pictures, other researchers missing in this picture are N. Viswanathan and M. S. Ramkumar.

-P. Kumarasamy

வாராது வரும் ஐசான் வால் நட்சத்திரம்!

முனைவர் ப. குமாரசாமி, 

விலங்கியல் துறை பேராசிரியர், 

அமெரிக்கன் கல்லூரி, மதுரை-2

 Comet எனும் சொல் லத்தீன் மொழியில் Cometa வார்த்தையிலிருந்து வந்தது இதற்கு " நீண்ட முடி" என்று அர்த்தமாகும். Comet என்பதன் பொருள் " நீண்ட முடி நட்சத்திரம் " என்பதாகும். தலைவிரி கோலத்திலிருக்கும் ஒரு பெண்ணின் முகத்தைப் போல!

வால் நட்சத்திரம் என்றால் என்ன?

வால் நட்சத்திரம் இரு பகுதிகளால் ஆனது. வெளிப்புறத்தில் தூசி நிறைந்த ஒரு பனிபடர்ந்த ஒரு படலம் மற்றும் நடுவில் அதாவது மையப்பகுதியில் கடின பாறையால் ஆன Core அல்லது Nucleus உள்ளது. எனவே பெரும்பாலும் வால் நட்சத்திரங்கள் ' அழுக்கு பனி பந்துகள் ' என்றே கருதப்படுகின்றன.

வால் நட்சத்திரங்கள் கடினமான மைய பகுதி பாறையால் ஆனது. அதன் மேற்பரப்பு தூசி , பனித்துகள்கள், உறைந்த கார்பன் டை ஆக்சைடு மற்றும் கார்பன் மோனாக்சைடு , மீத்தேன் , அம்மோனியா போன்ற வாயுக்கள் ஆகியவைகளால் மூடப்பட்டுள்ளது.

வால் நட்சத்திரங்கள் சூரியன் அருகே வரும்போது, சூரிய கதிர்வீச்சுகளின் தாக்கத்தினால், வால் நட்சத்திர மேற்பரப்பிலுள்ள உறைந்த நீர் மற்றும் வாயுக்கள் ஆவியாகி மையத்திலிருந்து துகள்களாக நீண்ட தூரத்திற்கு சிதற அடிக்கப்பட்டு ஒரு வால் போன்ற அமைப்பு உருவாகும் ,

வால் நட்சத்திரங்கள் சூரியனை அனுகும் போது மட்டுமே வால் உருவாகிறது.

வால் நட்சத்திரங்கள் சூரியனுக்கு மிக அருகாமையிலிருக்கும் போது வாலின் நீளம் மிக அதிகமாகவும், சூரியனை விட்டு தொலைவில் செல்லச் செல்ல வாலின் அளவு குறைந்து இறுதியில் வால் இல்லாமலும் ஆகிவிடும்.

ஒரு வால் நட்சத்திரம் சூரியனுக்கு நெருக்கமாக வரும் ஒவ்வொரு முறையும் அதன் எடையில் ஒரு பகுதியை இழக்கின்றது.

வால் நட்சத்திரங்கள் கிரகங்கள் தோன்றிய போது உருவானவை.

நாம் காணும் அனைத்து வால்நட்சத்திரங்களும் சூரிய குடும்பத்தைச் சேர்ந்தவை . 

வால் நட்சத்திரங்கள் ஒளி உமிழுமா? 

வால் நட்சத்திரங்கள் மற்ற நட்சத்திரங்கள் போல சுயமாக மீது ஒளி வீசுவதில்லை. ஆனால் சூரியனின் ஒளியை பிரதிபலிக்கிறது. எனவே வால் நட்சத்திரங்களின் பிரகாசம் அவை சூரியனை அணுக அணூக கூடி, பின் சூரியனை விட்டு விலக விலக மங்கலாகிறது.  

வால் நட்சத்திரங்கள் இரு வகைப்படும்: 

1.  குறிப்பிட்ட கால அளவில் சூரியனை சுற்றும் வால் நட்சத்திரங்கள் – Periodic Comets 

2. சூரியனைச் சுற்றா வால் நட்சத்திரங்கள் – Non-periodic Comets.

சூரியனை சுற்றும் வால் நட்சத்திரங்கள் பொதுவாக 200 ஆண்டுகளுக்கும் குறைவான கால அளவில், சூரியனை ஒரு முறை ஒரு நீள் வட்ட பாதையில் சுற்றும்.

எடுத்துக்காட்டாக ஹாலி வால் நட்சத்திரம் (Halley’s Comet) 76 ஆண்டுகளில் ஒரு சுழற்சியை நிறைவு செய்கின்றது. 

இது போன்ற வால் நட்சத்திரங்கள் சூரியனிலிருந்து சுமார் 50 வானியல் அலகுகள் (Astronomical Unit - AU) தொலைவில், நெப்டியூன் கிரகப்பாதையிலிருந்து புளூட்டோவின் பாதையைத் தாண்டிய அந்த இடைப்பட்ட பகுதியில், அதாவது “குயிர்பெர் மண்டலம்” (Kuiper Belt) ' என அழைக்கப்படும் பகுதியிலிருந்து தோன்றுகிறது. [AU என்பது சூரியனுக்கும் பூமிக்கும் இடையேயான தூரத்தைக் குறிக்கும். இதன் அளவு 14 கோடியே 95 லட்சத்து 97 ஆயிரத்து 870 கிமீ ஆகும்].  

சூரியனைச் சுற்றா வால் நட்சத்திரங்கள், சூரியனிலிருந்து 50,000 AU தொலைவில் [ஏறத்தாள ஒரு ஒளியாண்டு தூரம்] அமைந்துள்ள ' ஊர்ட் மேகம் ' (Oort Cloud) என்ற பகுதியிலிருந்து தோன்றுகிறது.இந்த பகுதி தான் நமது சூரிய குடும்பத்தின் எல்லை.  

 ஐசான் வால் நட்சத்திரத்தின் அரிய வருகை 

வால் நட்சத்திரம் ஐசான் (ISON) ஒரு சூரியனைச் சுற்றா வால் நட்சத்திரம். இந்த வால் நட்சத்திரம் 2012 செப்டம்பர் 21 இல் , கண்டுபிடிக்கப்பட்டது . இந்த வால் நட்சத்திரம் ஊர்ட் மேகம் சுற்றுப்பாதை பாதையில் இருந்து தப்பி முதல் முறையாக சூரியன் அருகே வருகிறது. 

இது 28 நவம்பர் 2013 இல் சூரியனக்கு மிக நெருக்கமாக வந்து திருப்பிச்செல்லும். 

மீண்டும் அது நமது சூரிய குடும்பத்திற்கு வராது ! எனவே இந்த நிகழ்வு ' வாழ்க்கையில் ஒரு முறை’ மட்டுமே நடைபெறப்போகும் நிகழ்வாக அமையப்போகிறது.

ஐசான் (ISON) வால் நட்சத்திரத்தின் பிற பெயர்கள்: 

C/2012 S1 அல்லது 

Nevski – Novichonok வால் நட்சத்திரம் 

இந்த வால் நட்சத்திரம் சர்வதேச அறிவியல் ஆப்டிகல் நெட்வொர்க் (International Scientific Optical Network - ISON ) அமைப்பினால் ஒரு 16 அங்குல தொலைநோக்கி மூலம் எடுக்கப்பட்ட படங்களை ஆய்வு செய்ததிலிருந்து செப்டம்பர் 21 , 2012 இல் கண்டுபிடிக்கப்பட்டது . அந்த சமயத்தில் ஐசான் பூமியிலிருந்டு 6.29 AU தொலைவில் இருந்தது. இதனால் இதற்கு ஐசான் எனப்பெயர் வந்தது.

C/2012 S1 என பெயர் வர காரணம்: 

இப்பெயர் சர்வதேச வானியல் கூட்டமைப்பினால் (International Astronomical Union) கொடுக்கப்பட்ட பெயர்.  “C” எனும் எழுத்து “சூரியனைச் சுற்றா வால் நட்சத்திரங்கள்” என்பதனைக் குறிக்கும்.

"S1" எனும் எழுத்து செப்டம்பர் மாதத்தின் இரண்டாவது பாதியில் கண்டுபிடிக்கப்பட்ட முதல் வால் நட்சத்திரம் என்றும், 

மற்றும் இது 2012 இல் கண்டுபிடிக்கப்பட்டது என்றும் பொருள்படுகிறது. 

நெவ்ஸ்கி- நொவிகோனோக் வால் நட்சத்திரம் 

நெவ்ஸ்கி (Vitali Nevski) மற்றும் நொவிகோனோக் (Artyom Novichonok) ஆகிய இரு ஆராய்ச்சியாளர்கள் அவர்கள் ரஷ்யாவில் உள்ள சர்வதேச அறிவியல் ஆப்டிகல் நெட்வொர்க் (International Scientific Optical Network - ISON ) அமைப்பின் 16 அங்குல தொலைநோக்கியைப் பயன்படுத்தி எடுக்கப்பட்ட படங்களை, கோலிடெக் (CoLiTec) எனும் ‘மென்பொருள்’ மூலம் ஆராய்ந்து இந்த வால் நட்சத்திரத்தை கண்டறிந்தனர். 

ஐசான் எவ்வளவு பெரியது? 

இந்த வால் நட்சத்திரம் 5 கிலோமீட்டருக்கும் சற்று குறைவாக விட்டம், மற்றும் 3.2 பில்லியன் கிலோ (3.2 கோடி கிலோ) முதல் 3.2 டிரில்லியன் கிலோ வரை எடையுள்ளதாகவும், ஒரு ஒழுங்கற்ற வடிவ வால் நட்சத்திரமாக உள்ளது என்றும் கண்டறிந்துள்ளனர். 

ஐசான் எவ்வளவு வேகத்தில் பயணிக்கிறது? 

அதன் வேகம் சூரியனிலிருந்து தொலைவில் இருக்கும் போது சராசரியாக மணிக்கு 125,000 கி.மீ ஆக இருக்கும். அது சூரியன் அருகில் வருகையில் வேகம் மணிக்கு 1,352,000 கி.மீ ஆக இருக்கும்! 

ஐசான் வால் நட்சத்திரத்தின் சுற்றுப்பாதை 

வால் நட்சத்திரத்தின் சுற்றுப்பாதையின் அமைப்பு வட்டமாக இல்லாமல் ஒரு மிக அதிக நீள்வட்ட பாதையாக உள்ளது, அதாவது ஒரு சமதள கோட்டைப் போல! 

மேலும் ஐசான் வால் நட்சத்திரத்தின் சுற்றுப்பாதை, பூமியின் சுற்றுப்பாதை பாதையைவிட 62,39 டிகிரி சாய்வாக உள்ளதாக கண்டறியப்பட்டுள்ளது. 

சூரியனை நெருங்கும் ஐசான்: 

ஐசான் வால் நட்சத்திரம் சூரியனுக்கு மிக அருகில் நவம்பர் 28, 2013 தேதியன்று வருகிறது. அந்த நாளில் ஐசான் 1.860.000 கிமீ (அதாவது 0,0124 AU மட்டுமே) தூரத்தில் இருக்கும். இதனால் ஐசான் வால் நட்சத்திரத்தை ' “சூரியனை மேயும் (Sungrazing) வால் நட்சத்திரம்’ என்று கருதுகிறார்கள்.  

பூமியுடனான சந்திப்பு: 

26ம் தேதி டிசம்பரில் ஐசான் வால் நட்சத்திரம் பூமியில் இருந்து சுமார் 64,210,000 கிமீ (அதாவது 0.4292 AU) தூரத்தில் கடக்கிறது. இதுவே இவை இரண்டிற்குமான குறைந்தபட்ச இடைவெளி. 

ஐசான் வால் நட்சத்திரத்தை எப்போது காணலாம்? 

ஐசான் செல்லும் பாதை

அக்டோபர் : 

அக் 19-31 தேதிகளில் அதிகாலை 04:40 மணியளவில் கிழக்கே சிம்ம ராசியின் பிரகாசமான நட்சத்திரமான் மகம் (Regulus) அருகே ஐசான் வால் நட்சத்திரம் கடந்து செல்கிறது அப்போது அதனருகே செவ்வாய் கிரகத்தையும் காணலாம். இச்சமயம் தொலை நோக்கியின் உதவியுடன் மட்டுமே பார்க்க இயலும். 

நவம்பர்: 

நவம்பர் 6ஆம் தேதி முதல் 23ஆம் தேதி வரை ஐசான் வால் நட்சத்திரத்தை வெறும் கண்ணால் பார்க்கமுடியும். அப்போது அது கன்னி ராசியின் பிரகாசமான நட்சத்திரமான சித்திரை (Spica) அருகிலிருக்கும். 

நவம்பர் 24ஆம் தேதி முதல் டிசம்பர் 13ஆம் தேதி வரை ஐசான் வால் நட்சத்திரத்தை பார்க்கமுடியாது, ஏனெனில் அது சூரியனுக்கு அருகாமையில் சென்றுவிடுகிறது. 

டிசம்பர்:

மீண்டும் டிசம்பர் 13ஆம் தேதி முதல் அடுத்த வருடம் ஜனவர் 10ஆம் தேதி வரை ஐசான் வால் நட்சத்திரத்தை வெறும் கண்ணால் பார்க்க முடியும். 

டிசம்பர் முற்பகுதியில் இது துலாம் மற்றும் ஒபியுக்கஸ் (Ophiuchus) நட்சத்திர மண்டலம் இடையே இருக்கும். 

22 டிசம்பரில் ஹெர்குலஸ் நட்சத்திர மண்டலம் அருகே இருக்கும் . 

25 டிசம்பர் அது, சப்தரிஷி மண்டலம் (Ursa Major) அருகே இருக்கும். 

 டிசம்பர் இறுதியில் வால் நட்சத்திரம் டிராகோ நட்சத்திர மண்டலம் (Draco) அருகே இருக்கும். இது சமயம், ஐசான் வால் நட்சத்திரம் கிழக்கிலிருந்து வடக்கு திசை நோக்கி நகர்ந்து செல்கிறது. 

ஜனவரி 2014: 

7 முதல் 10 ஜனவரி வரை ஐசான் வால் நட்சத்திரம் வடக்கே துருவ நட்சத்திரம் அருகே காணப்படும். 

ஜனவரி 10ஆம் தேதி தான் இதனைக் கடைசியாக வெறும் கண்ணால் பார்க்க முடியும். 

ஐசான் வால் நட்சத்திரம் பற்றிய செய்தித் துளிகள்:

 • ஐசான் வால் நட்சத்திரம் ஊர்ட் மேகம் பகுதியிலிருந்து முதல் முறையாக சூரியனை நோக்கி வரும் ஒரு வால் நட்சத்திரம்.. 

• ஐசான் வால் நட்சத்திரம் சூரியனை நோக்கி தனது முதல் ம்ற்றும் கடைசி பயணத்தை செய்கிறது , ஆகவே இதனைக் காண்பது ஒரு தனித்துவம் வாய்ந்தது! 

• ஐசான் வால் நட்சத்திரத்தில் இன்னும் அப்படியே அதன் சூரிய மண்டலம் உருவானபோது ஏற்பட்ட பண்டைய இரசாயனங்கள் உறைந்து கிடக்கிறது.. இதனை ஆய்வு செய்தால் சூரிய தோற்றம் மற்றும் புவியில் உயிர்களின் தோற்றம் பற்றிய உண்மைகள் தெரியவரும். . 

• இது வரலாற்றில் பிரகாசமான வால் நட்சத்திரங்களில் ஒன்றாக இருக்கும். எனவே ஐசான் இந்த " நூற்றாண்டின் வால் நட்சத்திரம் " என அழைக்கப்படுகிறது. 

• ஐசான் வால் நட்சத்திரம் 6-11-2013 முதல் 23-11-2013 வரையும் பின் 13-12-2013 முதல் 10-01-2014 வரையும் வெறும் கண்ணுக்கு புலப்படும். 

• ஜனவரி 14 - 15 இடையே ஐசான் பூமியைக் கடந்து சென்றபின் அதன் சுற்றுப்பாதையின் வழியாக பூமி கடந்து செல்லும். இந்த நேரத்தில் , வால் நட்சத்திரம் இருந்து வெளிப்பட்ட தூசு, துகள்கள் பூமியில் விண்கற்கள் பொழிவு மற்றும் இரவில் ஒளிரும் படலத்தையும் ஏற்படுத்தலாம் . 

• ஐசான் வால் நட்சத்திரத்திலிருந்து தோன்றும் வாலில் ஒரு நாளில் சுமார் 1 மில்லியன் கிலோகிராம் பனியாக உறைந்த கார்பன் டை ஆக்சைடு வாயு, 54.4 மில்லியன் கிலோகிராம் தூசி மற்றும் 86400 கிலோகிராம் தண்ணீர் வெளியேறுகிறது. • ஐசான் வாலிலிருந்து வெளியேறும் தூசியினால் அது தன் எடையில் 10% இழக்கிறது! . 

• ஐசானின் வால் அதிகபட்ச நீளம் சுமார் 300,000 கிலோமீட்டர் (186,400 மைல்), இது பூமியின் சுற்றளவை விட நான்கு மடங்கு அதிகம்!. 

• ஐசான் சூரியனை நெருங்கும் போது எதுவு நடக்கலாம்! தன் கடின பாறைப்பகுதி பிளவுபடலாம், அல்லது முற்றிலும் சிதையலாம் அல்லது அப்படியே இருக்கலாம். என்ன நடக்கும் என்பதைப் பொறுத்திருந்து பார்ப்போம் ! 

• ஐசானைபற்றி ஆராய அமெரிக்கவின் நாசா அமைப்பு ஒரு ராட்சத பலூனை அனுப்புகிறது அதன் பெயர் பிரைசான் (BRRISON). 

• உலக நாடுகள் அனைத்தும் ஒரு கூட்டு முயற்சியின் விளைவு “ஐசானைப் பற்றிய உலகளாவிய கண்காணிப்பு பிரச்சாரம்” [Comet ISON Observing Campaign (CIOC)] எனும் அமைப்பு உருவாக்கப்பட்டுள்ளது. இவ்வமைப்பு, பூமி மற்றும் விண்வெளியிலிருந்து ஐசானை கண்காணித்தும் ஆராய்ந்தும் வருகிறது., நாசாவின் ஹப்பிள் விண்வெளி தொலைநோக்கி , சோலார் மற்றும் கதிர் மண்டலம் செயர்கைக்கோள் (SOHO), சூரிய டைனமிக்ஸ் ஆய்வகம், முப்பரிமான ஆய்வுகள் செய்ய, படமெடுக்க இந்த அமைப்பு திட்டமிட்டுள்ளது. 

• மனித வரலாற்றிலேயே ஒன்றுக்கும் மேற்பட்ட கிரகத்தில் இருந்து ஆராயப்படும் முதல் வால் நட்சத்திரம் என்ற பெருமையை ஐசான் தட்டிச்செல்கின்றது! பூமி மற்றும் செவ்வாய் கிரகங்களிலிருந்து ஐசான் ஆராயப்படுகிறது! 

• ஐசான் அக்டோபர் 1, 2013 இல், செவ்வய் கிரகத்தை 0.072 AU தூரத்தில் நெருங்கிய போது செவ்வாய் கிரகத்தைச் சுற்றும் மூன்றிற்கும் மேற்பட்ட விண்கலங்கள் ஐசானை புகைப்படங்கள் எடுத்தனுப்பியது.

ஐசான் 1-10-2012ல் எடுக்கப்பட்டது

8-10-2013ல் எடுக்கப்பட்ட ஐசான்

செவ்வாய் கிரகத்தைச் சுற்றும் விண்கலத்திலிருந்து ஐசான்

KEEP YOUR EYES ON COMET ISON

Dr. P. Kumarasamy, 

Associate Professor, 

PG & Resesarch Department of Zoology, 

The American College, Madurai 625002. 

pkumarasamy@gmail.com

 The word comet is derived from the Latin word comēta or comētēs meaning “long hair”, the "long-haired star”.

What are comets? 
Comets are small celestial bodies similar to asteroids with a thick dusty, icy outer layer and an inner rocky core. Hence they are often known a ‘dirty snow balls’. The hard central core of comets are called ‘nuclei’ composed of rock with an outer layer of dust, water ice, and frozen gases such as carbon dioxide, carbon monoxide, methane, and ammonia.

Comets develop a tail only when they come near the Sun during that time the icy water and gases evaporate and are blown away by the solar radiation from the central core into a long trail of particles, forming the tail. Hence the tail always faces away from the Sun.
The length of the tail grows as comets get closer to Sun and the tail shortens and disappears when it moves far away from the Sun. Every time a comet comes closer to Sun it loses some of its mass.
Comets were formed along with planets when the solar system evolved. 
All the comets that we know and see belong to our solar system.

There are basically two types of comets namely periodic comets and non-periodic comets.

Do comets emit light? 

Comets do not emit light on their own like stars do, but reflect the Sun light. So the brightness of comets increases when they approach the Sun and they become dimmer as they move away from the Sun.

Periodic and non-periodic comets 

Periodic comets revolve in an elliptical path around Sun usually with a periodicity of less than 200 years, for example the Halley’s Comet completes one revolution in 76 years. 
Such periodic comets are known to originate from a belt of icy rocks revolving around the Sun located approximately 50 Astronomical Units (AU) from the Sun and extending between the orbits of Neptune and Pluto, this belt is called as ‘Kuiper belt’. 
Compared to the ‘asteroid belt’ that exist between Mars and Jupiter, the Kuiper belt is far larger — 20 times wider and 200 times heavier.

[AU - refers to the average distance between Earth and Sun which amounts to 149,597,870 kilometers]

Non-periodic comets have their origin in a spherical cloud of comets called as ‘Oort Cloud’, situated about 50,000 AU from the Sun.

Oort cloud is a spherical cloud of comets situated about 50,000 AU from the Sun. It forms the outer most boundary of our Solar System extending at nearly a quarter of the distance to Proxima Centauri (4.2 light years), the nearest star to the Sun. 

The Comet ISON’s Rare visit 

Comet ISON a view from Hubble Space Telescope

Comet ISON is a non-periodic comet. This comet was discovered only very recently, on September 21, 2012. This comet has escaped from the orbital path of Oort cloud and for the first time it is heading towards the Sun. Eventually it will be deflected away from the Sun as it passes around the Sun on 28th November 2013. 
It will NOT come back again to our solar system! 
So this is going to be a ‘once in a life time’ event.

Nomenclature 

Comet ISON is also designated as:

• C/2012 S1 or
• Comet Nevski–Novichonok 

The name ISON:
This comet was discovered on September 21, 2012, from the analysis of images taken with a 16-inch reflector telescope that is part of the International Scientific Optical Network (ISON). At the time of discovery, ISON was over 584 million miles from the Sun (6.29 AU) that is about 6 times the distance between Earth and Sun.

C/2012 S1:
The letter C denotes that it is a non-periodic comet discovered in 2012 “S” designates that it was discovered in the second half of September 

NEVSKI–NOVICHONOK:
Vitali Nevski and Artyom Novichonok were recording images in the constellations Gemini and Cancer. They were using the 16-inch reflector at Kislovodsk Observatory in Russia, part of the ISON network. After running the images through CoLiTec, software used to detect asteroids and comets, Nevski was the one who spotted the object now known as ISON.

Size of the ISON Comet: 
Comet ISON is less than 5 kilometers in diameter (3 miles), and weighs between 3.2 billion kg (3,20,00,00,000 kg) and 3.2 trillion kg. Shape of the Comet: ISON is an irregularly shaped comet. Analyses show that it may be composed of 3 pieces of rock put together.

Speed of ISON 
How fast it moves as it travels around the Sun?

Comet ISON’s average speed will be about 125,000 kmph when it is far away from the Sun. As it nears the Sun, the speed accelerates until 28th November 2013 when goes around the Sun at a maximum speed of 1,352,000 kmph!

Comet ISON’s Eccentricity: 
Comet ISON’s eccentricity is close to 1 (to be exact 1.000003457). The eccentricity values range between 0 and 1. Value 0 denotes a perfect circle and value 1 denotes a highly eliptical shape resembling a horizontal line.
The eccentricity of comet ISON suggests that it is visiting our Solar System for the first time and it will not visit again in future.

Inclination of Comet ISON: 
The orbital path of ISON is inclined about 62.39° to the orbital path of the Earth around the Sun (ecliptic).

Closest approach to Sun: 
ISON will come nearer to Sun “perihelion position” (closest approach to the Sun) on 28 November 2013. On that day ISON will be at a distance of 0.0124 AU that is 1,860,000 km or 1,150,000 miles from the center point of the Sun. This is about the same angular diameter of Sun. Hence ISON is known as a ‘Sungrazing Comet’

The Great Comet of 1680 was first sungrazing comet to be discovered. This comet was found to have passed just 200,000 km (0.0013 AU) above the sun's surface, equivalent to about half the distance between the Earth and the Moon! 

Closest encounter with Earth: 
The closest distance between ISON Comet and Earth occurs on 26 December 2013 at that time the ISON Comet will pass about 0.4292 AU (64,210,000 km; 39,900,000 miles) from Earth.

Location of ISON in the night sky: 

In October:

• ISON will pass through the constellation Leo, passing near Leo's brightest star Regulus and then passing near Mars in the night sky, and these brighter objects might make ISON easier to locate. Near equator the comet will be visible fairly high during morning twilight at ~04:40am (from Oct 19-31)

In November:

• ISON will be brighter and will sweep past Spica in the constellation Virgo, and the planet, Saturn. It reaches perihelion on 28 November. 

In December:

• ISON will be growing dimmer, but, assuming that it remains intact, it will be visible from both hemispheres of Earth, possibly with a long tail. ISON will be well placed for observers in the northern hemisphere during mid to late December 2013. 
• In early December it will be between between Libra and Ophiuchus. 
• On 22 December it will be in Hercules near the globular cluster M13. 
• By 25 December it will be close to the Plough (Ursa Major), 
• On 26-27 December, ISON will be at its closest to Earth at 64 million km. 
• At the end of December the comet is in Draco and will be visible in the north west by evening, in the morning sky before before sunrise in east. 

In January 2014:
On 8 January, it will move north on the celestial sphere, passing within two degrees of Polaris .

DATE	TIME	DEGREES FROM HORIZON	CONSTELLATION/STAR
06-11-2013	3AM-5AM	04°-30° E	Between Leo & Crater, below Mars
23-11-2013	5AM	04° SE	Below Spica (Virgo)
13-12-2013	5AM	02° E	Serpens (SE of Corona Borealis)
21-12-2013	5AM	12° NE	Corona Borealis
28-12-2013	4AM  to 5AM	04°- 15°NE	Draco
04-01-2013	5AM	12° N	Ursa Minor
07-01-2013	5AM	10° N	near Pole Star
10-01-2013	5AM	05° N	Just below Pole Star- Last Day

Interesting Facts: 

• Comet ISON seems to be a new comet fresh from the Oort cloud. 
• Comet ISON is believed to be making its first trip to the sun, and so is hoped to still have most of its ancient volatile chemicals intact. Analysis of these Volatiles will throw more light on the origin of solar system and possibly the origin of life on Earth. 
• It will be one of the brightest comets in history. Hence ISON is tagged as a "comet of the century" 
• The comet ISON will be visible to the naked eye between 6-11-2013 and 23-11-2013 and between 13-12-2013 and 10-01-2014. 
• Seeing this comet ISON is a unique opportunity as this will be its first and last visit to our solar system! 
• Between 14 and 15 January 2014 Earth will pass near the orbit of ISON Comet well after the comet has passed. During this time, micron-sized dust particles from the comet blown by the Sun's radiation may likely cause a meteor shower or noctilucent clouds. 
• Comet ISON observations by NASA show that this new comet ISON is emitting about 1 million kilograms of icy carbon dioxide gas, about 54.4 million kilograms of dust and 86400 kg of water every day in the form of a long tail that always faces away from the Sun. 
• The tail of the comet may reach a maximum of about 300,000 kilometers (186,400 miles) long, more than four times the circumference of Earth! 
• Comet ISON is expected to lose 10% of its size / mass during its first-ever flyby near the Sun. 
• As ISON fly close to Sun anything can happen the comet may get fragmented or completely disintegrated or may remain intact, let us wait and see! 
• NASA is sending a Scientific Balloon Facility to study the Comet ISON called the Balloon Rapid Response for Comet ISON (BRRISON) 
• Comet ISON Observing Campaign (CIOC) of NASA is coordinating a global observation campaign that employs a variety of observation from the Earth and from space. For example, NASA's Hubble Space Telescope, Solar and Heliospheric Observatory (SOHO) a sun-watching spacecraft, Solar Dynamics Observatory, Stereo probes, and the Solar and Heliophysics Observatory, operated NASA, the European Space Agency (ESA) and Japan. 
• ISON is going to be the first comet in human history to be observed from more than one planet. On 1 October 2013, ISON passed close to Mars at a distance of about 0.072 AU (10.8 million km). At that time the cameras of the Curiosity Mars rover took snaps of ISON. The Mars Reconnaissance Orbiter also made some images with its HiRISE instrument on 29 September 2013.

Further reading & viewing: 

Comet ISON Debris Hitting Earth:

http://www.youtube.com/watch?v=DKFXcaR5UaMComet ISON NEWEST

Moving Images October 10, 2013:

http://www.youtube.com/watch?v=K4-HFtqNmR0 

For ISON path interative animations visit:

http://www.mattastro.com/ison/interactive.html
http://theskylive.com/ephemerides-computation?obj=ison
http://ssd.jpl.nasa.gov/sbdb.cgi?sstr=ison;orb=1;cov=0;log=0;cad=0#orb

Dr. P. Kumarasamy: The Batman of Madurai

Krysten Maier in an engaging conversation with chiroptologist (a scientist who studies bats) Dr P. Kumarsamy, and his abiding passion for the world’s only flying mammal
Story and Photo By Krysten Maier Canada

 

A lover of knowledge - Dr. P. Kumarasamy displaying his extensive library

Paramasivam Kumarasamy: the Batman of Madurai. A loving nickname invented by friends and colleagues for this bat enthusiast. While he is fond of his unofficial title, the man told me I may simply call him Kumar, as he graciously accepted to speak with me about his life, work, and many passions. An academic with a doctorate, a professor and wildlife enthusiast, Kumarasamy is a fascinating individual. He may not fight crime, but this “batman” is fighting against the crimes of animal injustice through his education about conservation. Kumar has been a lecturer at Madurai’s esteemed American College since 1996, where his father actually taught in the Tamil department for many years. While he has followed in his father’s teaching footsteps, he branched off in a different area of study. Studying zoology for his undergraduate degree and masters, the man went on to write his PhD on the biological clocks of vertebrates. He certainly is proud of this second generation workplace, showing off photographs of the campus from season to season.

A person of many talents 
Kumarasamy eagerly launches into an explanation of his two current areas of research: siddha medicine and the immune system of bats. His reputation as a jack of all trades precedes him, and I immediately see why. Kumar is such a lover of learning that he’s bound to be a student of life forever and a scientist first and foremost. Fascinated by astronomy and the origins of the universe, Kumarasamy is naturally inclined to educate himself in all things living, with a curious mind that yearns to know how things work. Testing the medicinal effects of herbal plants in the model system of fish (which is comparable to the human immune system) is just a flavour of the week, so to speak. Bats, on the other hand, will be a lifelong obsession.

An abiding interest in bats 
Kumar’s interest in bats started rather innocuously and by sheer happenstance. As a zoologist, the man has made it his business to take up interest in creatures from all of the animal kingdom, though he has always had a particular penchant for mammals. The bat certainly is an exceptionally fascinating mammal, as Kumarasamy discovered when he was asked to photograph the critter as a service to one of his professors and mentors at the Madurai Kamaraj University where he studied. Photography is yet another skill Kumar has up his sleeve, although it remains just a hobby for him. Though he has photographed birds, elephants, and tigers among other animals on treks or in sanctuaries, “professional wildlife photography,” he admits, “takes too much time.” This time, he would rather devote to scientific study and teaching. He is proud, however, of the photography he does do, avidly displaying us beautifully bound collections of photos from his various travels. He even shows us a viewfinder with two slides, shots of his campus taken from slightly varied angles, creating a three-dimensional image. This innovation, experimented with by Kumarasamy years before the popularization of 3-D technology, just further proves how intellectually adventurous his spirit is.

Batty about bats
Photographing bats, though, presented a challenge for even the most innovative of minds. His professor and department head, Dr. G Marimuthu, was studying the behaviour of the false vampire bat, a species native to the Madurai area and the goal was to capture the bat catching a frog from the water. Capturing a split-second moment of nocturnal predator and prey under the cloak of night? No easy feat for an amateur photographer. But Kumar has a mind for problem solving, and he rigged up an infrared lens to his camera with a clamp to create “noctovision.” He then had to learn about the bat’s habits in order to know the correct moment to shoot. “I would throw a stone into the water, or I would throw a frog, but eventually the bat only came for the frog,” Kumar recounts, showing the sensitivity of the bat’s perceptions. He learned all about their echolocation and how it can distinguish the difference between the different ripples created in the lake. After tireless efforts and study, he got the money shot, and was hooked on bats forever. He will always remember the first encounter he had in a bat cave. It was in a well-like cave of Nagamalai near Kamaraj University that delves into Elephant Rock on Madurai’s outskirts. The entrance is very narrow, a vertical descent of five meters before one must take a right angle to come upon the six chambers of the roost. He explains that they had to keep a rope tied to a tether outside just to be able to lower themselves down into the cave. It sounds like an incredibly claustrophobic experience, but Kumarasamy was in his glory. “I liked it,” he says. Clearly, he had found his calling.

For Nature’s sake 

Now “the Batman” strives to impart the knowledge he has gained about this integral animal in the ecosystem to the general public with a message of conservation. He has always loved animals, from his childhood, and is now equipped with the knowledge to make a change in the well-being of the domain he is avid about. His passion for bats is certainly passed down to his students, who often choose to write their embassy papers on the creatures. More than just awareness of these nocturnal pollinators, Dr. Kumarasamy has a more global aim: “To take to the public, Madurai’s nature wealth of animal species and native plants.”

The money shot - Kumarasamy’s stunning image of the Indian False Vampire Bat catching a frog out of water

There has been a co evolution between plants and animals, postulates this firm student of evolution, so conservation in the region must happen in an all-encompassing way. Native plants are important to conserve the bird species of Madurai and it is pollinators like bats and butterflies that preserve the longevity of these plants, so really, conservation issues are intrinsically linked. Kumarasamy hopes to start a trend of people coming forward to plant more local flora, at the same time protecting the habitat and food source of the local fauna. A recently inaugurated Wildlife Club of Madurai, Friends of Nature, marks the joining of forces of the Batman with other conservationists and nature lovers in the city, which includes Madurai Messenger’s very own Nandini Murali. Their first and so far only meeting was a photo shoot of a Flying Fox roost; from here the sky’s the limit, as the group hopes to promote awareness of conservation issues in Madurai. Meanwhile Kumarasamy lances the first charge in this campaign for Madurai bats. Last year, to commemorate it being the International Year of the Bat, he made a series of lectures about the creatures, which he delivered to various school and colleges. Additionally, he has filmed a two-part television program about the different kinds of bats in Madurai as well as their importance which aired in March this year. “Maybe after my retirement I will take this matter seriously and make more efforts to conserve bats,” he muses and jokingly adds, “That’s my future retirement plan.”

Kumarasamy’s kinship with nature and zealous engagement in the world of science, is simply infectious, just like anyone who gets the chance to meet him long enough. By the time I have finished speaking with him, I have a laundry list of things I want to do: visit a bat cave, glimpse the PANSTARRS comet that was to grace the Madurai sky for several days in March, learn more about the native plants in India that I probably walk by every day, photograph animals in their natural habitats; the list goes on and on. He is an inviting character, and he certainly ensnared me into his world of science, as I’m sure he does anyone who gets the chance to talk to Kumarasamy for long enough.

http://www.maduraimessenger.org/printed-version/2013/may/passion-03/

Human Isolation Chamber: Life in a Time-free Zone

Chronobiologist Dr P. Kumarasamy spent 21 days in a human isolation chamber, one of the five such facilities across the world that was set up at the Madurai Kamaraj University. The experiment explored how humans adapt to their time environment, with far reaching implications on human physiology and even treatment of illnesses such as cancer, explains Dr Kumarasamy to Krysten Maier, who listens spellbound

Story By Krysten Maier, Canada
Photo by Elizabeth Dougan, Australia
 

A monitored life - The panel of buttons the subjects would push to inform observers of their activities

Have you ever wondered what life would be like without the regiments of time, the imposition of the 24 hour clock? Human beings have adjusted their daily habits to the rising and setting of the sun, and in doing so, spend a third of their lives asleep. What would our natural habits be like without these external indicators? Inquiring minds wanted to know, and so inquiring minds, located right here in Madurai, created an experiment to answer these very questions.

The human biological clock 
Dr. P. Kumarasamy was one of a team of researchers at the Madurai Kamaraj University who came together to develop a way to observe live human subjects in an environment completely devoid of the signals of time. This materialized in the form of the Human Isolation Chamber, the first of its kind in India, among only five in the world when the experiment was first conducted in the late 1980s and early 1990s. “The whole body is timed,” states Kumarasamy, a student of chronobiology, a little known field which looks at how animals adapt not only to their physical environment, but also to their time environment. Circadian rhythms are actually known to regulate hundreds of bodily functions, including cell division, hormone production, and blood pressure. And every vertebrate possesses a biological clock. What I once thought was just a metaphorical clock is in fact a nerve concentration called the suprachismatanucleus (SCN). This nucleus is located at the base of the hypothalamus in the cerebral hemisphere of the brain, regulating the body‘s various systems throughout the day. “The whole body is timed,” states Kumarasamy, a student of chronobiology, a little known field which looks at how animals adapt not only to their physical environment, but also to their time environment Studies show that if you actually remove the SCN, the animal will lose its 24-hour behaviour and develop sleep-wake behaviour as irregular as a new born. This biological clock is therefore a product of evolution to life on earth—a necessity dictated by the rotation of this planet in our solar system and now built into our genetics. An avid fan of science fiction, Kumarasamy explains it to me with a twist: if aliens abducted a specimen from earth, they would be able to learn about our planetary cycle just by studying the timed cycles in the human body.

A bold initiative 
Before aliens could get to him, Dr. Kumarasamy was abducted by his own colleagues first. Although he was among those who created the human isolation chamber experiment, he was also granted the unique experience of spending 21 days in the time free environment; a scientist put under his own microscope. This rare opportunity to become the subject of such an intriguing inquiry into the human mind was one he could not pass up. His friends, knowing Kumar to be an extrovert and a natural people person, bet he wouldn‘t make it through a single day in isolation. But the man embraced the experience and stayed the whole three weeks alone. Kumarasamy recalls the experience with the sort of fond delight of one recounting tales of their wild youth or past travels. One might think this a caustic and alienating venture, being submerged in a bunker the size of a studio apartment, completely cut off from the outside world. However, the consensus among Kumarasamy and his colleagues, who also took turns in the chamber, was that their stays were like miniature holidays. I can think of worse situations than having no responsibilities, no appointments, nothing particular to do, with a crew just outside ready to cater to your every need.

 Imposition of routine 
“I lived a normal life there, I enjoyed myself,” Kumarasamy tells, detailing how he spent his days in a regular routine. He would wake up, do some exercise, prepare and eat breakfast, lunch, and dinner as he felt hungry, read from the small library provided, and watch movies, fetched at his request. At every action, the Kumar was required to press a button indicating to the outside observers that he was waking up, taking meals, or going to sleep. This button system allowed for detailed recording of data, as direct visual monitoring would compromise privacy. A wrist watch-like instrument was constantly kept on his person to measure vibrations caused by movement. Additionally, a probe was constantly recording his deep body temperature for further mensuration. Other than these concessions, Kumarasamy observed no changes to his lifestyle, and certainly sensed no change to his sleep-wake cycle without the physical representation of time to influence his actions. By the end of the three weeks, the man never could have predicted how his schedule had changed. Suddenly one day, just as Kumarasamy was about to go to sleep, he received word that the experiment was over, it was time to come out. He remembers wondering why they would take him out so early, without letting him stay for the full 21 days.

Re-adjusting to a timed world 
In fact, in societal time, three weeks had passed. In the real world, as he emerged from the chamber, it was not bedtime, but noon! He was dazzled by the bright light: “I didn‘t expect that!” He recounts how the sleepiness just dissipated, as he reentered the world with a surge of adrenaline. While he was happy during his time in the chamber, he didn‘t feel like talking to people much for two or three days after his release. An even harder adjustment was resynchronizing his biological clock back to societal time after the time free life in the chamber. Such was the case with every subject: in the chamber, their perceived, objective days stretched longer than the 24 hour day, making readjustment tough. This pattern found in subjects reinforced the theory that human beings have a slow running clock. This means that when freed from the constrictions of time, humans naturally settle into a longer sleep-wake cycle than the societal day allows. In the human isolation chamber, Kumarasamy‘s day was 28 hours: 20 hours of wakefulness to every 8 hours of sleep. Other subjects‘ rhythmicity was as much as 36 hours. In the extreme case of L. Geetha—the only woman participant of the group—a sleep-wake cycle of 46 hours emerged, as she stayed awake for a maximum of 34 hours and slept for a maximum 19 hours.
 
Suddenly one day, just as Kumarasamy was about to go to sleep, he received word that the experiment was over, it was time to come out. He remembers wondering why they would take him out so early, without letting him stay for the full 21 days.

Everyone‘s sleep-wake cycles are different; it‘s just a genetic variance like any other. The interesting thing is that through this experiment, the team found out that a person‘s sleep-wake cycle is directly correlated to their mental calculation of time lapse. Whereas previous to the isolation chamber findings, time lapse was thought to be purely psychological, their data proved that it is really physiological. To test time lapse, a subject was told to press a button after they believed two minutes had elapsed. To use the example of Geetha, she pressed the button after four minutes, double the time, just as her sleep-wake cycle was double the societal norm. Based on their findings, the team was also able to put forth the hypothesis that two clocks control the body‘s rhythms: the sleep-wake cycle and also a separate body temperature cycle. The two express the same periodicity in the societal day, but they desynchronize in a time free environment as the temperature rhythm maintains a 24 hour cycle. Through the exceptional willingness of Geetha, who agreed to stay 90 days in the isolation chamber, the team was able to conclude that a woman‘s menstrual cycle is tied to the temperature cycle and not the sleep-wake cycle.

Chronobiology and medicine 
Kumarasamy‘s recount of this extraordinary experience held me rapt from start to finish. It is incredible how linked the body is to time and how large a role it plays in our functioning. The medical implications of chronobiology are even more incredible. Dr. Kumarasamy has been able to link their conclusions to the way blood clots are formed more or less rapidly at different times of the day, as well as the rate of degradation of alcohol in the human body at different times. His knowledge of chronobiology even helped Kumarasamy prolong the life of his father who was diagnosed with stomach cancer and given six months to live. Understanding that cell division, or mitosis, occurs between 12:00 am and 6:00 am, he suggested that chemotherapy be administered at night. He insisted on this unconventional method believing that the treatment was going to waste during hours where the targeted cells were largely inactive. His father ended up living six years.
 Knowledge is power. The human isolation chamber experiments in chronobiology Dr. Kumarasamy participated in were powerful indeed.

 http://www.maduraimessenger.org/printed-version/2013/may/quest/